ZOMER EN SOKKEN

.
Kom je ’s morgens uit je warme bed, hoewel…het was behoorlijk koud vannacht, denk je in een behaaglijke woonkamer te stappen. Niets is minder waar, het is slechts 16 graden. Wat doe je dan? Je doet de verwarming aan, want je wilt toch wel op een prettige manier een beetje wakker worden. Buiten ligt de temperatuur op een schamele 9 graden en het ziet er niet naar uit dat dat snel meer zal zijn, want het is zwaar bewolkt en het miezert. Je gaat douchen en je aankleden. Je kijkt in je kast en ziet alle fleurige zomerkleding hangen. Brrrr, toch maar even niet nu. Het wordt een lange legging met een tuniek met lange mouwen. En sokken. Let wel, het is 16 juni hè. Hoezo zomer? Hoezo opwarming van de aarde?

De vogels trekken zich nergens iets van aan. Die gaan vrolijk verder met het voeren van de jonkies. Of ze beginnen aan een tweede leg. Daar moet je als mens toch niet aan denken, zo kort op elkaar. Zij wel. We hebben tegenwoordig ook dagelijks bezoek van de eekhoorns. Ja, meervoud deze keer, er zijn er af en toe drie tegelijk. Dat gaat niet altijd goed natuurlijk. Regelmatig wordt er op elkaar gejaagd, boom in boom uit. Omhoog en omlaag, springend van de ene boom naar de andere. Spannend om naar te kijken, maar ik ben altijd bang dat er misschien een gewond raakt. Dat zal natuurlijk ook best wel eens gebeuren, maar voor wij ons hutje hadden, kregen we daar helemaal niets van mee. Nu wel. We leren ze trouwens ook een beetje uit elkaar te houden. Niet letterlijk tijdens hun jacht op elkaar, maar op hun uiterlijk. Er is een bijna geheel grijze eekhoorn, met nauwelijks nog haar aan de staart, door ons meteen uitgeroepen tot het oudje. Er is er een met een prachtige roodbruine kleur en een mooie volle staart waar een beetje donkere gloed over valt. En dan is er ook nog een kleintje. Of dat nog een jong dier is of gewoon een niet zo grote eekhoorn, weten we niet precies, maar hij is razendsnel en prachtig om te zien.

Het stukje grond om ons hutje begint ook aardig vol te raken. Iedere keer vinden we weer leuke plantjes en iedere keer vinden we daar dan weer een mooi plekje voor. De rhodo’s hebben allemaal prachtig in bloei gestaan en beginnen nu met hun groeischeuten. De een wat meer dan de ander, maar ze doen het allemaal. Het wachten is nu op de bloei van de hortensia’s en andere plantjes. Het wordt hier steeds mooier en we genieten, ook nog steeds, met volle teugen.

.