KNETTEREND

.

Zit ik zondagmiddag met oudste aan de telefoon. Hij vertelt van het druilerige sombere weer in Almere en ik vertel van het mooie warme zonnige weer in Drenthe. Het is rond een uur of vijf. Ik heb net gezegd dat echtgenoot denkt dat er regen komt en daarom de schuifpuien van de serre vast heeft dichtgedaan. Zoon gelooft het bijna niet. Opeens horen we een duidelijk gedonder, maar nog steeds geen druppel. We praten nog even verder terwijl het af en toe rommelt in de lucht. Ik wens hem een fijne vakantie, want hij gaat een midweek met vrouw en kinderen weg. De verbinding is nog maar net verbroken als het begint te druppelen. Eerst zachtjes, maar langzamerhand steeds harder. We gaan naar binnen, want het is lastig een gesprek te voeren met het gekletter van de regen op het serredak. Het rommelt en dondert steeds vaker en harder. Opeens….een felle lichtflits, meteen gevolgd door een knetterende donderslag.

“Oef, dat is dichtbij”, zeg ik met toch iets van angst in mijn stem. Ik kan er niets aan doen, ben nou eenmaal bang voor onweer. En hier met die hoge bomen om ons heen, vind ik het helemaal niet fijn.

“Het internet ligt er weer uit”, zegt echtgenoot. Ja, dat snap ik na die harde klap. Waarschijnlijk ingeslagen, die bliksem. We wachten af. Het blijft regenen, ik bedoel, hozen. Het komt echt met bakken uit de lucht. Nou kon de tuin wel wat water gebruiken, maar die hoeveelheid die we nu kregen, vond ik toch een tikkie overdreven. Tegen de tijd dat we naar bed gingen, hadden we nog steeds geen internet. Oké, morgen maar weer, dacht ik.

Maar de volgende dag was er nog steeds niets. Na een telefoontje met de receptie van het park bleek, dat het hele systeem plat lag, maar er werd hard aan gewerkt. Afwachten maar weer. We hadden gezien dat iets verderop een volle tak van een eik was geknapt en dreigend naar beneden hing. Het zag eruit alsof ie elk moment kon vallen. Er waren wat werklui bezig bij een ander huisje en echtgenoot ging het maar even melden. Eén van hen liep mee en kwam tot de conclusie, dat als die tak op dat moment zou vallen er niets kon gebeuren. Ze hadden eerst een andere zware klus, want de bliksem was die avond ingeslagen in een grote eik bij de parkeerplaats. De eik heeft het niet overleefd en is omgestort. Die moest natuurlijk eerst opgeruimd worden. Daarna zouden ze aan deze boom beginnen. Inmiddels was het twee uur en internet deed nog steeds niets. Navraag leerde dat het al een uur eerder was opgelost. Het enige wat we moesten doen, was de stekker van het kastje er even uit halen, daarna weer terug doen en….jaaa, het werkt weer. Toch handig als je dat weet.

.