.
Een zwager B is jarig vandaag. Niet dat ik zwagers in de A- of B-categorie heb, nee zijn naam begint met een B. Ik barst trouwens van de zwagers. Echtgenoot heeft vijf broers en zelf begon ik met vier zussen. Dan heb je al gauw een aardige roedel zwagers bij elkaar, nietwaar. Aan beide kanten heb ik een B zwager. Dus. Maar goed, daar wilde ik het eigenlijk helemaal niet over hebben.
Dinsdag had ik diabetes controle. Een van de onderwerpen: de naalden. Ik heb bijna twintig jaar gespoten met 12mm naalden. Ik heb namelijk een vrij dikke huid. Letterlijk. Nee, geen olifantshuid, al is die natuurlijk ook behoorlijk dik, gewoon mijn eigen velletje. Die 12mm naalden worden echter niet meer geleverd, dus moet er iets anders worden verzonnen.
“Doe eens voor hoe je spuit.”
Hè? Ik kijk, denk ik, nogal dom.
“Gewoon, doe eens droogspuiten, alle handelingen die je verricht als je echt spuit.”
Oké, dat kan ik. Ik grijp een stuk vel op mijn buik en houd de naaldloze spuit er tegenaan. Ik druk met mijn wijsvinger het knopje in.
“Grappig, dat je dat met je wijsvinger doet, ik heb altijd geleerd mijn duim te gebruiken.”
Dat werkt bij mij niet. Dan zou ik die spuit zo onbehouwen vast moeten houden, dat ik er niet meer mee overweg kan. Gaat hem niet worden, dus. Is verder ook niet belangrijk. Wat wel belangrijk is, dat door het samenknijpen van mijn vel er een extra dikke laag ontstaat waardoor de insuline naar binnen moet. Logisch dat je dan 12mm naalden nodig hebt. Ze legt uit.
“Als je de huid glad trekt, in plaats van dubbel vouwt, dan hoeft de naald niet zo diep en kun je een veel kortere naald gebruiken. De meeste mensen gebruiken een 6mm naald. Met succes.”
Slechts 6 mm? Dat is echt zo kort, gaat vast niet werken. Ik heb zo mijn twijfels en dat ziet ze. En ze begrijpt. Het verschil is natuurlijk groot, maar ze heeft nog een tussenweg, 8mm naalden.
Gisteren zijn we weer naar ons hutje vertrokken (eindelijk een keer met echt mooi weer) met in mijn reistas drie dozen met naalden, 6mm, 8mm en mijn eigen vertrouwde 12mm naalden. Een week doe ik de zes, dan een week de acht. De resultaten houd ik keurig bij op een lijst. Over twee weken houden we dan telefonisch overleg, tenzij het natuurlijk helemaal niet goed gaat met die korte naaldjes. Dan hebben we uiteraard eerder contact. De eerste resultaten zijn echter zeer bemoedigend. Mijn bloedsuikers zijn niet hoger dan anders, ze lijken zelfs een tikkie lager. Maar laat ik niet te vroeg juichen. Ik gebruik ze pas anderhalve dag.
Ik ga maar weer even van de zon genieten. Het is tenslotte niet voor niets mooi weer.
.
dromenenzo 